Aktualności PNO Jak zwiększyć plony przy niższych nakładach

Bardzo modne od kilku lat w środowisku sadowniczym stwierdzenie, że sad to nie roślina jednoroczna i rok bez nawożenia wytrzyma, jest poniekąd prawdziwe. Tyle że w części gospodarstw oszczędności niestety trwają znacznie dłużej i prowadzą do pogłębienia się kłopotów z wielkością i jakością plonów. Absolutnym minimum, z którego nie należy rezygnować, jest na glebach zasobnych zastosowanie przynajmniej takich dawek nawozów, jakie wynosi się z sadu z owocami.

Natomiast na glebach ubogich w potas, magnez, bor i żelazo dawki nawozów powinny uwzględniać także ilości składników pokarmowych potrzebne do budowy systemu korzeniowego, pędów i liści. W kontekście różnego rodzaju trudności w nawożeniu ważne jest pełne wykorzystanie potencjału gleby w sadzie. Aby to osiągnąć, należy:

•  Poznać odczyn gleby i zasobność w przyswajalne formy składników pokarmowych, w tym azotu mineralnego i wapnia odżywczego. Odczyn ma ogromny wpływ na właściwości biologiczne i fizykochemiczne gleby oraz na pobieranie składników pokarmowych.
•  Ustalić zawartość próchnicy w glebie – w wyniku mineralizacji próchnicy na glebach zasobnych (> 3% próchnicy) uwalnianych jest nawet powyżej 70 kg N/ha/rok. Ponadto każdy 1% próchnicy zatrzymuje 160 m3 wody. Gleba próchniczna w dobrej strukturze potrafi zatrzymać do 85% wody opadowej dla roślin, a uboga do 20%, co ma ogromne znaczenie w okresach deficytu wody (występujących coraz częściej).
•  Poznać potrzeby nawozowe uprawianych drzew lub krzewów owocowych (plony w poprzednim roku, siła wzrostu, przebieg pogody, ocena kondycji drzew przy wykorzystaniu analiz chemicznych liści oraz określenie ilości wywiezionych z plonami składników pokarmowych przy użyciu analiz chemicznych owoców).
•  Odpowiednio zbilansować zasobność gleb i potrzeby pokarmowe oraz ustalić prawidłowy program nawożenia.
•  Wybrać odpowiednie formy nawozów i zastosować je we właściwych terminach i dawkach.
•  Wybrać najefektywniejszy sposób aplikacji danego nawozu (dotyczy upraw sadowniczych) – nawożenie doglebowe lub dolistne, albo fertygacja.